جایابی واحدهای اندازه گیر فازوری به منظور بهبود تخمین حالت و مشاهده پذیری در سیستم های قدرت

امروزه در سیستم قدرت واقعی در اکثر کشورهای دنیا، هنوز از واحدهای اندازه گیر متداول و سیستم های اسکادا برای اندازه گیری داده ها و انجام فرآیند تخمین حالت استفاده می شود. برخی از شرکت های برق اخیراً به نصب و بکارگیری واحدهای اندازه گیر فازوری به منظور مشاهده پذیری سیستم اقدام نموده اند. اما بهرحال تعداد واحدهای اندازه گیر فازوری بدلیل ملاحظات هزینه ای ممکن است محدود باشد و این واحدها در کنار سیستم های اندازه گیر متداول به خدمت گرفته شوند. با توجه به اینکه چنین شرایطی برای شرکت های برق منطقه ای در کشور ما نیز ایجاد شده است، این پایان نامه به ارائه روش هایی برای جایابی بهینه تعداد محدودی از واحدهای اندازه گیر فازوری با رویکرد بهبود دقت تخمین حالت و همچنین افزایش مشاهده پذیری سیستم می پردازد. از اینرو در روش های ارائه شده، جایابی بهینه واحدهای اندازه گیر فازوری در حضور سیستم های اندازه گیر فعلی روی آن دسته از باس هایی از سیستم قدرت صورت می پذیرد که نصب این واحدها روی آن باس ها بیشترین تأثیر را روی دقت تخمین حالت و همچنین حداکثر شدن مشاهده پذیری سیستم دارند. از طرفی این امکان وجود دارد که یک شرکت برق در نظر داشته باشد که با در اختیار داشتن تعداد محدود و مشخصی از واحدهای اندازه گیر فازوری، فعلا به گونه ای مکان بهینه این واحدها را با هدف بهبود تخمین حالت پیدا نماید که در آینده، با جایابی بقیه واحدهای اندازه گیری فازوری، طرح جایابی بهینه به سمت طرح جایابی حداقل تعداد واحدهای اندازه گیر فازوری برای مشاهده پذیری کل سیستم منتهی گردد. لذا در این پایان نامه با ارائه یک فرآیند جدید و انجام محاسبات مربوطه به حل این مسئله پرداخته شده است. در این روش ها از یک الگوریتم تخمین حالت ترکیبی برای انجام تخمین حالت استفاده شده است که با محاسبه میزان دقت تخمین حالت، مکان بهینه برای واحدهای اندازه گیر فازوری پیدا می-شود. بدین منظور، روش ارائه شده روی سیستم 14 و 39 باسه ieee ارزیابی و مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج آن ارائه گردیده است.